بدان که غیبت حضرت مهدی که دوست و دشمن را متعجب ساخته، خود دلیلی بر امامت آن بزرگوار و امامت نیاکان پاک اوست. چون اگر به کتابهایی که شیعه و غیر شیعه در این زمینه نوشته اند مانند کتاب «غیبت»،«ابن بابویه» و «نعمانی» و کتاب«الشفاء الجلاله» و کتاب «ابو نعیم حافظ» که در اخبار مهدی و اوصاف او و حقیقت ثبوت و خروج و ظهور اوست و... غیره مراجعه کنی ،می بینی که همه یا بیشتر آنان پیش از تولد آن حضرت از غیبت  وی خبر داده اند.پس اگر آن بزرگوار به غیبتی چنین دراز مدت دست نمی زد،امامت او و نیاکان پاکیزه اش مورد طعنه قرار می گرفت.

بنابراین ،غیبت او دلیل بر حقانیت پیشوایان و حجتی علیه مخالفان او خواهد بود.افزون بر این،باید دانست که غیبت آن حضرت از آنان که شرف دیدار او نصیبشان نمی شود،از آن روست که خود آن اشخاص از پیروی آن حضرت و از اطاعت پروردگار رویگردانند.

از کتاب «کشف المحجة لثمرة المهجة» نوشته ی سید بن طاووس (ره): توصیه های معرفتی و اخلاقی سید بن طاووس به فرزندش